Մտքեր Ռեմարկից

Ոչ մի մարդը չի կարող դառնալ այնքան օտար քան այն մարդը ում անցյալում սիրել ես

Եթե մտադրվել ես որևէ բան անել, երբեք մի հարցնի հետևանքների մասին: Այլապես ուզածդ երբեք չես անի:

Մարդու բնավորությունը ճանաչելի է դառնում, երբ նա ղեկավար է դառնում: /

Միայն դժբախտը գիտի, թե ինչ է եջանկությունը:

Սիրո տառապանքը չի կարելի հաղթահարել փիլիսոփայության միջոցով,այլ միայն ուրիշ կնոջ օգնությամբ :

Իրական ողբերգությունները կարճատև են լինում: Քսան տարուց ավել ձգվող յուրաքանչյուր ողբերգության կատակերգության վերածվելու վտանգ է սպառնում… 

Ինչքան քիչ բան կարող ենք ասել կնոջ մասին, երբ երջանիկ ենք: Եվ այնքան շատ բան, երբ դժբախտ ենք 

Ոչինչ նախապես հնարավոր չէ իմանալ: Մահացու հիվանդ մարդը կարող է կրել առողջի մահը: Կյանքը շատ արտասովոր բան է… Միշտ էլ դժվար է հավատալ` արտաքին տեսքից անվնաս թվացող հիվանդությունը կարող է լինել վտանգավոր: Բժիշկը միշտ պիտի հուսա, այդպիսին է նրա մասնագիտությունը:

Սերը չեն պիտակավորում ընկերությամբ: Վերջը վերջն է

Մենք ամբողջ կյանքում գնում ենք դեպի ապագա ու չենք նկատում, թե ինչպես դարձանք անցյալ։ 

Հիվանդագին ինքնասիրություն ունեցողին թվում է, թե մարդիկ իրեն խոցելու համար են մեռնում։ 

Մեղքը մագնիս է, մարդը՝ երկաթի կտոր։ Չկպչելու համար մարդ ոսկի պիտի դառնա։